ZOMERKAMP 2014 # YOLO*
Daar stonden we dan, met zijn negenen, het toch net iets té kleine busje ingeladen om af te reizen naar het Tsjechische Stribrna.
De eerste groep vertrok op zaterdag rond de middag, terwijl de andere helft nog vaststond op het vliegveld in Turkije, we reden, na een gevulde maag, het parkeerterrein van de Volmolen af, het zomerkamp kon beginnen, op weg naar vele voor ons het onbekende…
Van de Vengaboys tot Bonnie St. Claire, het kwam allemaal voorbij, de reis van ongeveer 700 kilometers naar het Ertsgebergte. Na een voorspoedige rit bereikte we onze eindbestemming, maar waar zouden we terecht komen ???
In de voorinformatie werd verteld dat we geen matjes of luchtbedden mee moesten nemen dus de vragen waar we zouden slapen hield het busje behoorlijk bezig, maar na ongeveer 7 uur kwam daar het verlossende antwoord in de vorm van een vakantiehuis.
Nadat iedereen een slaapplek gevonden had en alles geïnstalleerd was gingen we pannenkoeken bakken (ja het is echter met een tussen-n), meteen de laatste keer dat we de keuken gebruikt hebben voor het avondeten zo bleek.
Na het plunderen van wijnvoorraad en het bier, ging iedereen moe maar voldaan naar bed.
De volgende dag was de groep weer herenigd en sloten de vakantiegangers aan bij ons, daar moet op gedronken worden immers de koelkast was weer aangevuld !!!
Vanwege de horecaprijzen aldaar was koken geen optie en werd het dus een restaurantje, in het dorp genoot iedereen van zijn of haar eten en werd eveneens verteld dat we zouden gaan doen op de eerste echte kampdag, we gaan paintballen in een oude fabriekshal.
Aangekomen in Ostrov kregen we snel een rondleiding in de fabriekshal waarna het paintballen begon, een activiteit waar we tot ver in de middag mee bezig geweest zijn.
Vijfduizend kogels lichter en een paar blauwe plekken verder, zat het erop en mochten we weer terug naar de casa.
Omdat het maandag was, was het pizzadag, na ongeveer twee uur gewacht te hebben in de plaatselijke pizzeria, gingen we met een metershoge stapel van pizzadozen terug naar huis op weg naar een ons avondmaal.
De volgende dag was het alweer vroeg dag, het dagelijkse ritueel van broodjes halen, koffie zetten, iets warms voor bij het ontbijt maken e.d. was achter de rug en na het gezamenlijke ontbijt gingen we weer de busjes in voor een dagje downhillen.
In Bozi Dar heb je een skipiste waar je met de fiets afkunt, met de lift omhoog en dan via de piste omlaag was het idee, helaas bleek het downhillen ook een stukje uit omhoog fietsen te bestaan…
Terug in de het dorp hebben we bij de plaatselijke restaurantuitbater een schnitzeltje verorberd en vervolgens terug naar huis gereden om ons klaar te maken voor een korte nacht naar het volgende avontuur.
Op woensdag was het vroeg dag, om 7:00 uur zaten we weer op vaste plaatsen in de busjes om naar een dagcursus parasailen te gaan.
Rond 9:00 uur kwamen we aan bij onze instructeur, welke gevaarlijk veel op Side Joe Bob uit de Simpsons leek, echter hij was wel mooi de Tsjechische kampioen paragliden en de tweede beste van de wereld.
Onder het motto #yolo gingen we met een parachute op onze rug van de berg af, dit natuurlijk allemaal na een ochtend uitleg, de een had iets meer geluk met paragliden dan de ander maar uiteindelijk zijn we toch allemaal minimaal één meter van de grond afgekomen, Side Joe Bob hoefde van ons dus geen concurrentie te verwachten.
Helaas werd ons vliegavontuur voortijdig door een wolkbreuk en dito onweersbrui verstoord, tijd om een hapje te eten bij de plaatselijke Mexicaan, en ja jongens de serveerster was echt 25 jaar J maar is getrouwd en heeft twee kinderen L.
Donderdag stond in het teken van rusten en vrijheid blijheid, ging de één geo-catchen, de andere ander bezocht een stadje om van wifi-punt naar wifi-punt te terrashoppen.
Aan het eind van de dag werd verteld dat we de volgende dag de spullen in moesten pakken om vervolgens naar de tweede locatie van het zomerkamp te gaan.
Op vrijdag zaten we rond half elf in de gepakte bussen onderweg naar de bakermat van het bier, de rondleiding door de brouwerij werd door de zeer aimabele gids (jullie raden het al vrouwelijk en jong) nog extra leuk. Brouwerij Pilsner Urgell bedankt voor het snoepje van de week !!!
Na de brouwerij-tour en het terrasje weer terug naar onze witte vierwielers om naar Praag te rijden, ’s avonds aangekomen in het hostel, de spullen gedropt, een vorkje geprikt en vervolgens ons klaarmaken voor een lange nacht.
Was Praag de bijnaam van Praag niet de Gouden Stad, wij hebben op deze avond wat anders goudskleurig genuttigd, voornamelijk met een wit kraagje.
In de grootste discotheek,voorzien van ijsbar, hebben en tot het licht was doorgebracht om vervolgens, via de KFC, terug te lopen naar ons stapelbedje.
De volgende (mid)dag hadden sommige van ons het zwaar, de reden laat zich raden denken we zo, na een brunch op een terrasje hebben we Praag verkent, geshopt en onze ogen uitgekeken naar al pracht en praal in deze stad.
Moe maar voldaan zijn uiteindelijk terecht gekomen bij Coyote Ugly een bar middenin het centrum van de stad, na de gebruikelijke Mojito en ander zoet spul met onder andere aanlokkelijke naam als June Day, Flamming Amy mochten we rond acht uur naar het bij ons zo beroemde restaurant met de trappen aanschruiven.
Na de biefstuk, spareribs, varkensknie en eend, vervolgende we onze weg weer naar het terras nog een cappuccinotje en naar bed want de volgende dag begon er weer een reis van ca. 800 kilometers.
De volgende dag was het vroeg, zeer vroeg, de busjes opgehaald en om zeven uur weer onderweg, onderweg naar huis, onderweg naar ons eigen bed, onze eigen douche en bad.
… na een voorspoedige reis langs Dresden waren we rond half vijf weer in het Riethovense, de andere bus helaas iets later, dit vanwege het feit dat hun toch nog heimwee naar Pilsen hadden en derhalve via de andere zijde van Duitsland reden.
Na een smakelijke barbecue kunnen we terugkijken op een geslaagd zomerkamp # yolo !!!
Meer foto’s en uitgebreide verhalen volgen nog, dit tijdens ons jaarlijkse beamer klank beeld a.k.a. beamer drank beeld
* betekenis # Yolo : You Only Life Ones
